نگیرد؛ والّا اگر قرار باشد سازمان ملل - چه شورای امنیّت و چه بخشهای دیگر آن - زیر نفوذ آنها قرار گیرد، نمیشود به آن اعتماد کرد. ما در گذشته تجربه خوبی در این مورد نداشته‌ایم.

دولتهای اسلامی در این خصوص وظیفه بزرگی برعهده دارند. هم به عنوان یک حرکت عظیم انسانی و جهانی علیه تروریسم و تعرّض به جان انسانها و خشونت علیه زندگی عادّی و روزمرّه شهروندان بشری باید وارد میدان شوند - که این خودش وظیفه‌ی بزرگی است و سازمان کنفرانس اسلامی در این مورد وظیفه دارد و ما نیز به عنوان عضو سازمان کنفرانس اسلامی، یکی از وظایف حتمی این سازمان را حضور مستقل در این میدان میدانیم - و هم چون ملت افغانستان، یک ملت مسلمان و جزو امّت اسلامی است، باید در این زمینه فعّال باشند. مردم مظلوم افغانستان گناهی نکرده‌اند. مگر خون کسانی که در ساختمان تجارت جهانی در نیویورک کشته شدند، رنگینتر از خون مردم افغانستان است !؟ چرا و به چه دلیل ؟ چون یقه اینها چرکین است ؟ چون از بهداشت و غذا و آسایش و امنیّت محروم مانده‌اند؛ آن هم به خاطر تسلّط کسانی که در طول سالهای متمادی، دست‌پرورده قدرتهای بزرگ بوده‌اند ؟ قبل از کودتای بیست‌وچند سال پیش، کسانی که در رأس قدرت بودند، وابسته به قدرتهای بزرگ بودند. بعد هم که کمونیستها بر سرِکار آمدند، وابسته به شوروی بودند. بعد هم که خود مردم میدانند و میبینند. در این اواخر، همیشه سرنوشت