بیانات سال 80


و چه در مسائل دیگر - به معنای باز کردن باب توقّعات و طلبکاریهای امریکاست. کسانی که دم از مذاکره میزنند - که البته سوء نیّت ندارند، دچار غفلتند - توجّه ندارند که مذاکره با امریکا در هریک از قضایایی که این دولت در آن برای خودش ایده و منفعتی تعریف کرده است - مثل همین قضیه افغانستان - هیچ فایده‌ای ندارد. چرا ؟ چون او مستکبر است و تسلیم نمیشود. مذاکره امریکا با یک دولت، به معنای این نیست که میخواهد نظرات آن دولت را قبول کند؛ حتّی نظرات مجامع جهانی را قبول نمیکند ! همین حالا که در آفریقا در یک کنفرانس، بحث گرم شدن زمین و مسأله گازهای گلخانه‌ای در دنیا مطرح است و همه دنیا لازم دانستند در این خصوص تلاش کنند، امریکا زیر بار نمیرود؛ یعنی حتّی با رفقای اروپایی خودش هم کنار نمی‌آید ! چند روز پیش در خبرها خواندم که رئیس جمهور پاکستان از امریکاییها درخواست میکند که برای حمله به افغانستان، از فلان فرودگاه استفاده نکنند؛ از بقیه‌ی فرودگاهها استفاده کنند؛ اما امریکاییها خواسته او را رد میکنند ! یعنی به نظرِ مشورتىِ رئیس آن کشور در مورد یک فرودگاه اعتناء نمیکنند ! کدامیک از کشورهایی که با امریکا رابطه دارند، توانسته‌اند در یک مسأله مهم، نظرشان را به امریکا تحمیل کنند ؟ بعضی از کشورهای عربی تملّق امریکا را میگویند؛ بعضی از آنها هرچه میتوانند، نظرات امریکا را در همه بخشها رعایت و به آن عمل میکنند؛ اما امریکا به کدام خواسته این کشورها

«14»