بخواهیم کشاورزی سروسامان واقعی پیدا کند، باید این جهاد را انجام دهیم.

اگر این تلاشِ ارزنده صورت گیرد، یک فایده بزرگ دیگر هم بر آن مترتّب میشود و آن برخوردارىِ قشر عظیم کشاورز در سرتاسر کشور از دسترنج و محصول کار و تلاش طاقت‌فرسای خود است. کشاورزان ما خیلی زحمت میکشند و تلاش میکنند؛ این دسترنج باارزش آنها باید محصول متناسبی را برای خود آنها و برای کشور به وجود آورد.

سیاست کلّی باید این باشد: روستاها را آباد کنید؛ زندگی را در روستاهای کشور آسان کنید؛ دسترسی روستاییان عزیز را - که از قشرهای محروم کشور هستند - به امکانات زندگی ممکن کنید؛ برای آنها وسیله ارتباط، راه و جاده و امکان حمل و نقل و بقیه امکاناتی که برای یک زندگی راحت لازم است، به طور کامل فراهم کنید. از اوّلِ انقلاب، این کارها با شدّت و انگیزه خاصّی در اقصی نقاط کشور شروع شد؛ اما باید کار ادامه پیدا کند و برنامه‌ریزی کامل بشود. اینها وظایف بزرگی است. همه اینها همّتهای بلند، ایمانهای عمیق و انگیزه‌های صادق و راستین لازم دارد.

البته مسؤولان دارای ایمان و انگیزه‌اند؛ لذا همه ابزار و وسایل کار را باید جمع کنند. کشور ما به طور طبیعی فقیر نیست؛ ما امکانات فراوان طبیعی کم نداریم؛ از لحاظ نیروی انسانی هم کشور ما بالقوّه