بیانات سال 80
بسم‌اللَّه‌الرّحمن‌الرّحیم اوّلاً به شما برادران و خواهران عزیز که از قم تشریف آوردید و قبول زحمت کردید و فضای مجلس ما را با یاد شهیدان عزیز قمی منوّر و خوشبو نمودید، خیرمقدم عرض میکنم. امروز، هم مصادف است با حادثه بزرگ نوزدهم دی - که مبدأیی برای یک تحرّک عظیم در صحنه نهضت و انقلاب شد - و هم مصادف است با روز حادثه اثرگذار و فراموش‌نشدنی فیضیّه در بیست‌وپنجم شوّال سال ۱۳۴۲. این دو حادثه، نشان‌دهنده عظمت و اهمیت شهر قم، حوادث قم و مردم قم در تحوّلات این کشور است. قمیها - چه حوزه علمیّه در شهر مقدّس قم و چه آحاد مردم قم - به لطف خداوند در مسائل عظیم و فراموش‌نشدنی این کشور در دوران انقلاب و قبل و بعد از آن، نقشهای مؤثّر ایفا کردند. یاد شهیدان؛ آن فداکاران و کسانی که با جان و فکر و بیداری خود، این صحنه‌های درخشان را به‌وجود آوردند، گرامی میداریم و از خداوند متعال میخواهیم که ما را نسبت به این عزیزان، ناسپاس قرار ندهد و ان‌شاءاللَّه همان راه و اهداف را ادامه دهیم. راهی که در نوزدهم دی به وسیله مردم و جوانان قم آغاز شد، راه پُرمخاطره‌ای بود؛ اما هدف بزرگی هم در پایان این راه وجود داشت و آن، ایجاد نظام اسلامی بود؛ یعنی نظامی که به برکت احکام و شریعت بیانات در دیدار مردم قم