انقلاب عظیم که با مطرح کردن شعارهای اسلامی و برافراشتن پرچم اسلام و بازگشت به دین و هویّت دینی آغاز شد و پیشقراول آن هم مراجع و بزرگان علما بودند، روح استقلال‌طلبی را در مردم اشباع و ارضاء کرد. مردم فهمیدند که با تکیه به اسلام و تمسّک به آن خواهند توانست پوشش تحقیر را کنار بزنند؛ لذا این یکی از جهات مبارزه شد.

البته مردم اسلام را دوست داشتند. اگر از مردم، فداکاری و ازخودگذشتگی سر زد، به خاطر اسلام بود؛ والّا اگر فقط مسأله استقلال بود و انگیزه اسلامی در کار نبود، یقیناً این فداکاریها و ایثارگریها و مجاهدتهای بزرگ تحقّق پیدا نمیکرد و معلوم نبود سرنوشت نهضت به کجا برسد؛ لذا از روز اوّل، با این حرکت و نتایج و آثار و برکات آن - که نظام جمهوری اسلامی است - و با آنچه که آنها تشخیص دادند ریشه این حرکت است - یعنی ایمان اسلامی و اعتماد به خداوند و دلبستگی به حاکمیت دین - مبارزه سرسختانه‌ای شروع شد.

نباید خیال کرد که این مبارزه سازمان یافته برای براندازی نظام جمهوری اسلامی، مربوط به این اواخر است؛ نه، از روز اوّلِ بروز این فکر - یعنی از همان لحظه‌ای که فهمیدند این نظام به اسلام متمسّک است - این مبارزه به صورت فعّال شروع شد. منتها مشکل دشمنان ما همیشه این بوده و امروز هم تا حدود زیادی این مشکل را دارند که با