پیغمبر، حضرت امام حسن مجتبی و همچنین امام هشتم ما، حضرت ابیالحسنالرّضا علیهماالصّلاةوالسّلام مصادف است. خطبه اول را به شرح مختصری از سیره نبىّاکرم در دوران دهساله حاکمیت اسلام در مدینه اختصاص دادهام که یکی از درخشانترین - و گزافه نیست اگر بگوییم درخشانترین - دورههای حکومت در طول تاریخ بشری است. باید این دوره کوتاه و پُرکار و فوقالعاده تأثیرگذار در تاریخ بشر را شناخت. البته به همه برادران و خواهران - بخصوص به جوانان - توصیه میکنم که به تاریخ زندگی پیغمبر مراجعه کنند و آن را بخوانند و فرا گیرند. دوره مدینه، فصل دوم دوران بیستوسه ساله رسالت پیغمبر است. سیزده سال در مکه، فصل اوّل بود - که مقدمه فصل دوم محسوب میشود - و تقریباً ده سال هم دوران مدینه پیغمبر است که دوران شالودهریزی نظام اسلامی و ساختن یک الگو و نمونه از حاکمیّت اسلام برای همه زمانها و دورانهای تاریخ انسان و همه مکانهاست. البته این الگو، یک الگوی کامل است و مثل آن را دیگر در هیچ دورانی سراغ نداریم؛ لیکن با نگاه به این الگوی کامل، میشود شاخصها را شناخت. این شاخصها برای افراد بشر و مسلمانها علامتهایی است که باید به وسیله آنها نسبت به نظامها و انسانها قضاوت کنند. هدف پیغمبر از هجرت به مدینه این بود که با محیط ظالمانه و طاغوتی و