همه ما بخصوص کسانی که مسؤولیتی بر دوش دارند، عقلاً وظیفه داریم که در همه حرکات، گفتارها، نوشتارها و همه موضعگیریها و توصیههای خود به کسانی که از ما توصیه میپذیرند، خدا را و وظیفه را در نظر داشته باشیم. راه نجات در دنیا و آخرت این است و بس. بنده در خطبه اوّل لازم میدانم از مردم عزیزمان بهخاطر احترامی که به حسینبنعلی علیهالسّلام در عمل و زبان نشان دادند، صمیمانه تشکّر کنم. امسال که ایّام سال نو با ایّام عاشورا همزمان بود، از مدّتی پیش از ایّام فروردین، دستگاههای تبلیغىِ دشمن، در مراکزی که همه فکرشان این است که مردم ما را، ملت شجاع و مؤمن ما را از مواضع حقیقی خود منصرف کنند، همه تلاششان را به کار انداختند تا محرّم و عاشورا را در چشم مردم کمرنگ کنند. لکن مردم با حضور خود در مجالس و مراسم عزاداری و بزرگداشت عجیبی که امسال در مراسم عاشورا نشان دادند، یک بار دیگر به همه ثابت کردند که ملت ایران از روی معرفت و آگاهی راه خود را انتخاب کرده است. امسال آنطوری که از نقاط مختلف به بنده گزارش شد، مجالس و مراسم عزاداری اگر از سالهای دیگر پرشورتر و پرجمعیتتر نبود خلوتتر هم نبود. این معنایش این نیست که مردم، آغاز بهار، فروردین و اوّل سال را مورد اعتنا قرار نمیدهند؛ خیر، امسال نوروز ما رخت عزا به تن داشت؛ امسال اوّل سال ما عاشورایی بود. خود عاشورا هم مراسمی است که در انسانها شور و تحرّک و رویش و تفکّر و اندیشه بهوجود میآورد. عاشورا یک مراسم خشک و خالی نیست، مراسمی است که در آن فکر، برنامه، هدف، آگاهیبخشی و معرفت دهی هست. مردم از مراسم مربوط به سیدالشهدا علیهالصّلاةوالسّلام قدردانی کردند.