بیانات سال 81


متواترة متواصلة و صلّ علی ائمّة المسلمین و حماة المستضعفین و هداة المؤمنین.

مسأله امروزِ ما که مایلم در خطبه دوم به آن بپردازم، مسأله بسیار مهمّ فلسطین و فاجعه‌ای است که این روزها در سرزمینهای فلسطینینشین از کشور عزیز اسلامی فلسطین، جریان دارد. قبل از شروع این بحث، مجدّداً همه را به تقوای الهی توصیه میکنم. در همین بحثی که میکنیم، خدا را همه‌مان در نظر میگیریم که آن‌چه وظیفه ماست، آن را بر زبان آوریم و در عمل بدان اقدام کنیم.

آنچه که امروز در سرزمینهای فلسطینینشینِ کشور فلسطین جریان دارد، یک فاجعه انسانىِ کم‌نظیر است. در طول تاریخ فلسطین هم ما شبیه این را با این شدّت، با این خشونت و با این قساوت سراغ نداریم. جنایاتی که در فلسطین اتّفاق میافتد، حقیقتاً تکان‌دهنده است. دولت جعلىِ صهیونیست با امکانات نظامی، با تانک، با سرباز - شنیده‌ام حدود سی هزار نیرو و صدها تانک وارد کرده است ! - وارد شهرها و خیابانها میشوند و فاجعه‌آفرینی میکنند. شهرهای « رام‌اللَّه »، « نابلس »، « غزّه »، « خان‌یونس »، « بیت‌اللّحم »، « رفح » و دیگر مناطق فلسطینینشین، همه دچار این مصیبتند. کاری میکنند که شبیه این کار را ما در دوره‌های نزدیک به خودمان با این شدّت و خشونت در هیچ‌جا سراغ نداریم ! خانه‌ها را ویران میکنند، با تانک و بولدوزر به جان خانه‌های محقّر فلسطینیها میافتند - چه در این شهرها و چه در اردوگاهها - خانواده‌ها را آواره میکنند. مرد و زنی را که دم تیغشان بیاید، میکُشند و هیچ ملاحظه نمیکنند. شنیده‌ام جوانان و مردان را - از سنین

«7»