بیانات سال 1381
فلسطین پیدا کردهاند، امیدواریم که مسؤولان حکومتِ خودگردان هم همانطور که گفتند پای این حرف بایستند و با مردم خودشان در این راه همراهی کنند و تسلیم نشوند؛ دشمن روزبهروز رو به ضعیفتر شدن است. همه امید تندروان صهیونیست به همین درندهای بود که امروز در رأس قدرت و در رأس دولت و در آن حکومت جعلی و دروغین است ( 6 ). امیدشان به این بود که این با چکمه آهنین بیاید و با مشت پولادین و سرنیزه بتواند مردم فلسطین را که به پا خاستهاند به زانو درآورد و انتفاضه را خاموش کند؛ لکن از روزی که این آمده است روزبهروز انتفاضه شعله بیشتری پیدا کرده است. این آخرین امیدشان بود. در داخلِ خودشان الان اختلاف است. آن کسانی که از راههای دور آمده بودند تا در این سرزمین و کشورِ مغصوب با امنیت زندگی کنند، امروز در فکر برگشتنند. بسیاری از آنها در حال بازگشتنند و دیگر کسی جرأت نمیکند بیاید. بیروحیهاند، احساس ضعف میکنند و بین خودشان اختلاف است. از آینده خودشان ناامیدند و افق روشنی در آینده خود نمیبینند. این صهیونیستهای غاصب، سراسیمه و شتابزدهاند و کارها و حرفهایشان این را نشان میدهد. اگر این حوادث برای ملت فلسطین تلخ و اندوهبار است، برای دشمن آنها هم خیلی تلخ است. این آیه شریفه قرآن چقدر گویاست: « ﴿إن تکونوا تألمون فانّهم یألمون کما تألمون و ترجون مناللَّه ما لا یرجون ﴾ »( 7 )؛ اگر شما در این مبارزه دچار درد و الم میشوید، دشمن هم دچار درد و الم میشود؛ او هم زخم میخورد، سختتر از شما. تفاوت در این است که ملت فلسطین افق روشنی در مقابل دارد؛ لکن غاصب صهیونیست این افق روشن را ندارد. ملت فلسطین افق