بیانات سال 81


بیانات در دیدار کارگزاران حج‌

بسم‌اللَّه‌الرّحمن‌الرّحیم‌

اوّلاً خوشامد عرض میکنم. ثانیاً ولادت با سعادت حضرت امام اباالحسن علی‌بن‌موسیالرّضا علیه‌الصّلاةوالسّلام را - که به برکت وجود قبر مطهّر آن بزرگوار در سرزمین ما، حضور معنوی ایشان در سرتاسر کشور و در دل آحاد مردم ما آشکار است - تبریک میگویم. امام هشتم علیه‌الصّلاةوالسّلام ولىّ‌نعمتِ معنوی و فکری و مادّی ملت ماست. امیدوارم به برکت این ولادت عظیم و شریف و به برکت وجود آن بزرگوار و معنویتِ ساطع از قبّه مطهّر ایشان، خداوند شما را که خدمتگزارانِ میهمانان و زائران بیت‌اللَّه هستید، مشمول الطاف الهی قرار دهد و دلهای شما را به نور هدایت الهی منوّر کند.

حرمت ماههای ذیقعدةالحرام و ذیحجّةالحرام و محرّم‌الحرام، به معنای عظمت این ماهها و احترام بزرگی است که این روزها و شبها و ساعات در تکوین و اراده الهی دارد. ایّام حج، اوج این کرامت و عظمت است و حضور حُجّاج در مناسک و در مرکز توحید دنیای اسلام - یعنی مکه مکرّمه - از بزرگترین برکات ماههای حرام است. بی‌جهت نبود که اسلام در میان احکامی که قبل از اسلام بین مردم رایج بود، حرمت ماههای حرام را تقریر فرمود. این‌طور نبود که فقط پیغمبر اکرم با عرب جاهلىِ آن روزگار مماشات کرده باشد، که چون آنها حرام دانسته‌اند، اسلام هم

«1»