بیانات سال 81


بیانات در دیدار جمعی از کارگران و معلمان

بسم‌اللَّه‌الرّحمن‌الرّحیم‌

اوّلاً به همه برادران و خواهران عزیز، بخصوص خانواده‌های معظّم شهیدان و همچنین دوستان، برادران و خواهرانی که از راههای دور و شهرهای دیگر تشریف آورده‌اند، خوشامد عرض میکنم. به نظر من این جلسه، جلسه بسیار باعظمتی است؛ چون دو قشر معلّم و کارگر با عظمتند. معلّمانِ امروز و معلّمانِ فردا، مرشدان و راهنمایان نسل ما هستند و کارگران، پایه‌ها و استوانه‌های اساسی پیشرفت کشورند. بنابراین جمع شما از نظر من یک جمع برجسته و ممتاز است.

روز کارگر و روز معلّم - یعنی یازدهم و دوازدهم اردیبهشت - از جهات مختلف حقیقتاً باید از روزهای برجسته و ممتاز شناخته شود. ما حرفهای زیادی با شما و ملت عزیزمان داریم. یک ماه است که من به خاطر ابتلا به کمردرد و عوارض جسمىِ این‌چنینی، توفیق پیدا نکرده‌ام تا با مردم عزیزمان صحبت کنم. حرفهای متراکمی وجود دارد و شما بهترین مخاطبان هستید.

مسائل فراوانی قابل طرح است؛ هم مسائل داخل کشور، مثل اهمیت مسأله کار و کارگر و جامعه کارگری؛ هم مسأله معلّمان و مسائل گوناگون دیگری که آگاهی مردم عزیز ما از اینها لازم است. ملت ما ملتی است که تاکنون با نیروی آگاهىِ خود حرکت کرده است. وقتی ایمان با آگاهی همراه شد،

«1»