بیانات سال 81


ایستادگی در مقابل نظام وادار کنند؛ اما نتوانستند و باز هم نخواهند توانست. معلّمان و کارگران ما مؤمن و متعهّدند و از اوّل انقلاب بارهای سنگینی را بر دوش گرفته و تحمّل کرده‌اند. در طول سالهای گذشته هم بارها دشمن خواسته است از احساسات اینها سوءاستفاده کند؛ اما بحمداللَّه نتوانسته و ایستادگی و آگاهی و ایمان این قشرها، به سینه نامحرم زده و دشمن را عقب نشانده است و باز هم همین‌طور خواهد بود. مسؤولان باید این را احساس کنند و قدر بدانند.

مطبوعات هم سعی نکنند فضا را تیره و تار نشان دهند. یک وقت تذکّر به دولت و تذکّر به مسؤولان و نصیحت کردن است، اینها خوب است؛ اما یک وقت تیره و تار جلوه دادن افق و فضاست، این بد و خطاست. اگر عمداً صورت گیرد، خیانت است. فضا و افق آینده کشور، تیره و تار نیست؛ روشن است. ملت ما زنده و بیدار و عازم و مصمّم است و مسؤولان ما علاقه‌مند و وظیفه‌شناس و خودیاند. اگر چند صباحی در گوشه‌ای در رده‌های دوم یا سوم، آدمهای نامطمئن و غریبه‌ای هم باشند، باید با آنها برخورد شود؛ باید خود مسؤولان و دستگاههای مختلفی که مسؤولند، با آنها برخورد کنند.

از خداوند متعال میخواهیم این ملت را آن‌چنان که شایسته اوست، مشمول رحمت و برکت خود قرار دهد؛ هدایت و برکات خود را بر این ملت نازل کند؛ توجهات حضرت بقیةاللَّه ارواحنافداه را روزبه‌روز و بیشتر از پیش شامل حال ما گرداند و ما را مشمول دعای آن بزرگوار قرار دهد. از خداوند متعال میخواهیم درجات امام بزرگوار و شهدای گرانقدر ما را روزبه‌روز متعالیتر فرماید.

«14»