بسماللَّهالرّحمنالرّحیم الحمدللَّه ربّ العالمین. والصّلاة و السّلام علی سیّدنا و نبیّنا النبىّ الاعظم والرسول المکرّم سیّدنا المصطفی محمّد و علی آله الطیّبین الطاهرین المنتجبین. والسّلام علیکم و رحمةاللَّه و برکاته بعد از اشتیاقی طولانی، امروز به فضل پروردگار توفیق پیدا کردم که بار دیگر در جمع شما مردم عزیز و با محبّت و وفادار استان سیستان و بلوچستان حاضر شوم. این استان برای شخص من، استان خاطرههاست. به گذشته ذهنِ خود که مراجعه میکنم، یادگارهای ذهنی فراوان از این استان بهصورت پیدرپی در طول سالیان، موجود است. اگرچه این خاطرهها برخی ناهنجاریها و تلخیها را دارد؛ اما شیرینی آنها بیشتر است. در دوران رژیم طاغوت، تبعید تلخ بود، اما آشنایی با مردم عزیز این استان بسیار شیرین بود. در سالهای قبل از انقلاب، یعنی سال پنجاهوشش و پنجاهوهفت که به توفیقِ جبری در این استان اقامت داشتم، گنجینهای از زیباییها و خاطرههای شیرین در ذهن من انباشته شد. سالها قبل از آن هم مردم عزیز و مؤمن همین شهر زاهدان از زبان من حقایقی را درباره نهضتِ تازه آغاز شده اسلامی شنیدند. در سال ۱۳۴۲ در همین شهر زاهدان بیانات در دیدار مردم زاهدان