است. قانون، جاده‌ای است که شما به سمت هدفهایی که کشور و مدیران اجرایی و مسؤولان باید به آن‌جا برسند، باز میکنید. قانون اساسی برای ما در همه بخشهای خود هدفهایی را معیّن کرده است؛ هم در بخش حقوقِ مردم، هم در بخش تشکیلات دولتی، هم در سایر بخشها. هر اصلی از اصول قانون اساسی در واقع هدف و سرمنزلی است که باید به آن رسید. برای رفتن به این سمت، حتماً لازم است جاده‌ای وجود داشته باشد؛ بدون جاده نمیشود حرکت کرد. دستگاه اجرایی کشور باید به سمت آن هدفها برود. دستگاه اجرایی، اعم از قوّه مجریّه و قوّه قضاییّه و نیروهای مسلّح و همه دستگاههایی است که نهادهای دولتی هستند و بخشی از اداره کشور بر عهده آنهاست؛ اینها باید به سمت این هدفها حرکت کنند. شما با وضع قانون، راههای صحیح را معیّن میکنید و دستگاههای پیشرونده را از غلتیدن در ورطه‌های خطرناک باز میدارید. عظمت و اهمیت قانون، این‌گونه معلوم میشود. بنابراین قانونگذاری، بسیار بسیار مهمّ است و هر چه قانون با نگاه آگاهانه‌تر و خبره‌تر و شناخت موضوعات و مصالح کشور بیشتر همراه باشد، استحکام آن بیشتر است. وقتی استحکام قانون بیشتر بود، کارایی آن بیشتر خواهد بود و مدّت زمان بیشتری میتواند مورد استفاده قرار گیرد. بنابراین نقش قانون خیلی مهمّ است.

البته اعتقادم این است که امروز مسائل اصلی کشور فراتر از مسائل درون جناحها و گروههای مختلف کشور است. بحثهای جناحی و خطّی