میکردند، دیگر تمام شد؛ معلوم گردید که نشستن در پشت میز مذاکره و گفتگو با دشمن، هیچ اثری ندارد. امروز ملت فلسطین فهمیده است و کار خود را میکند. مادران فلسطینی، جوانان فلسطینی، زنان و مردان فلسطینی و نوجوانان فلسطینی در صحنه‌اند.

آنچه مهم است، این است که دنیای اسلام به وظیفه خود عمل کند. دنیای اسلام، یعنی ملتها و دولتها. دولتها ممکن است برای خود محاذیری فرض کنند، اما ملتها این محاذیر را ندارند؛ علما، روشنفکران، سیاسیّون و مؤثّرینِ در فکر مردم، این محاذیر را ندارد؛ باید اقدام کنند. این اقدام، به دولتهای آنها هم کمک خواهد کرد. امروز اگر ملتهای مسلمان و بخصوص ملتهای عرب در داخل کشورهایشان عزم و اراده خود را در حمایت از ملت فلسطین به طور واضح و مستمر نشان دهند، برای دولتهایشان هم خوب است؛ زیرا دولتها در صحنه دیپلماسی میتوانند از این وسیله برای فشار آوردن روی دشمن استفاده کنند.

امام بزرگوار ما، حقیقت مسأله را خوب شناخته و دیده بود. از شروع این نهضت از سال ۱۳۴۱ - یعنی چهل سال قبل - آن وقتی که هنوز در ایران مسأله فلسطین حتّی در بین خواص هم منتشر نشده بود، حرف امام این بود که در مقابل سلطه اسرائیل باید همه احساس خطر کنند؛ همه باید بایستند و مقابله کنند. بعد هم همین راه را ادامه داد و این یکی از شعارهای بزرگ آن مرد الهی و آسمانی بود.