بار بیاورند. در نتیجه مردم تحت تأثیر این فرهنگ به کسی رأی میدهند که رژیم آمریکا میپسندد.

مجموع این اهداف تلاش و فعالیت گسترده سیاسی، فرهنگی، تبلیغاتی و در نهایت نظامی را در دستور کار آمریکا قرار میدهد. و اکنون این تلاش و حرکت در عراق صورت گرفته است.

صدام حسین با آمریکا همکاری داشت. اگر آمریکا و همپیمانان وی در قضیه جنگ با ایران به صدام حسین کمک نمیکردند، او نمیتوانست هشت سال در مقابل ملت مبارز و مقاوم و جوانهای ما تاب بیاورد. آمریکاییها با او همکاری کردند. حالا دیگر صدام به درد آنها نمیخورد؛ چون میدانند که صدام دیکتاتور است و اگر سرکار بماند امکان دارد با قیام مردمی زایل و ساقط شود و آن وقت دیگر دست آمریکا به هیچ‌جا بند نخواهد بود. در ایران این دگرگونی رخ داد و آنها منافع خود را از دست دادند.

آنها خود باید صدام را از سرکار بردارند تا بتوانند دیگری را بر روی کار بگذارند. ماهیت حمله به عراق، در اینجا معلوم میشود. جنگی که اکنون در عراق آغاز شده و جریان دارد، هنوز شدت نگرفته است. بعد از این، شدت بیشتری خواهد گرفت و این هنوز اول کار است. این جنگ یکی از کثیف‌ترین جنگهاست؛ چراکه هدف آن به هیچ‌وجه بویی از اهداف انسانی نبرده است. اگر آمریکاییها میگویند برای دمکراسی میجنگیم، دروغ میگویند؛ آنها برای نفت و روی کار آوردن یک رژیم مطیع و تسلیم خود میجنگند. آنها به قصد تصرف عراق و به قبضه گرفتن این کشور قدیمی،