زندگی می‌کنیم، شوق کربلا هم داریم، اما کمتر توفیق پیدا می‌کنیم به زیارت این بزرگوار برویم.

آنچه درباره‌ی ایشان نوشته و منتشر می‌شود باید در جهت ترسیم شخصیت والای این مرد بزرگ متمرکز شود. ایشان هم امامزاده‌ی عالی مقام است و هم محدّث و راوی است، ایشان با چهار واسطه به امام حسن مجتبی علیه‌الصّلاه‌والسّلام می‌رسند و نسبشان هم نسب خوبی است. یکی از کتاب‌هایی که فرستادید و تورق کردم دیدم درباره‌ی جدّ سوم ایشان که حسن بن زید بن حسن باشد شرحی ذکر کرده - که البته فرصت نکردم نگاه کنم - معلوم می‌شود اجداد ایشان هم - عبدالله بن علی بن حسن بن زید بن حسن مجتبی - کاملاً شناخته شده و شخصیت‌های بزرگ و برجسته‌ای بوده‌اند.

امیدواریم ان‌شاءالله خداوند به شما توفیق دهد تا هم این کنگره را خوب برگزار کنید و چهره‌ی این بزرگوار را خوب معرفی کنید، و هم ان‌شاءالله شخصیّت‌های بعدی را که نوبتشان خواهد رسید: شیخ کلینی، شیخ صدوق، علی بن بابویه، و دیگر بزرگان ری - که انصافاً شخصیت‌های برجسته‌ای از این سرزمین برخاسته‌اند - معرفی کنید و کمکی بشود به معرفت و اطلاعات ما از این بزرگواران.

والسلام علیکم و‌ رحمةالله و برکاته

۱ ) در نخستین روز برگزاری کنگره در تاریخ ۱۳۸۲ / ۰۲ / ۱۲ متن این بیانات توسط رئیس دفتر مقام معظم رهبری و به عنوان پیام ایشان به این کنگره قرائت شد.