دچار غفلت می‌شوند و با گفتار و کردار خود، مردم را مأیوس می‌کنند. این هم یک گناه بزرگ و در خدمت اهداف دشمنان ملت ایران است. یأس جایی ندارد. ملت ایران هیچ موجبی برای مأیوس شدن ندارد. یک ملت بزرگ، یک کشور ثروتمند، یک موقعیت بسیار خوب برای کار کردن با تلاش و همّت، با این همه نیروی جوانی که در این مملکت وجود دارد؛ چرا باید ملت ایران مأیوس شود ؟ مسؤولان کشور مشغول برنامه‌ریزی و طرّاحی برای آینده و اجرا هستند؛ کارهای خوبی هم انجام می‌دهند. کسانی که یأس‌آفرینی می‌کنند، مشکلاتی را که وجود دارد، درشت می‌نمایند و کارهای عظیمی را که در سطح کشور انجام می‌گیرد به فراموشی عمدی می‌سپارند. خیلی کار در کشور انجام می‌گیرد. البته آنچه انجام می‌گیرد، در مقابل آنچه باید انجام گیرد، کم است؛ بیشتر از این باید کار کنند.

من به بخشی از دستگاههای اجرایی و بعضی از مدیریّتها اعتراض دارم و به آنها ایراد می‌گیرم. لزومی هم ندارد که آن ایراد و اعتراض، در مقابل چشم مردم و با اطّلاع افکار عمومی باشد. تا آن‌جایی که می‌شود مسؤولان و مدیران را وادار و تشویق به کار کرد و اشکالات کار آنها را اصلاح نمود، این تذکّرات و هشدارها به آنها داده می‌شود. البته اگر یک وقت انسان در مورد مسؤولی به جایی برسد که ببیند این مسؤول نمی‌تواند، آن بحث دیگری است؛ اما مسؤولان مشغول کارند و کارهای خوبی هم انجام می‌گیرد. در این خلال، برخی از اقدامات، زحمات مسؤولان را از بین می‌برد؛ جلوِ این اقدامات هم باید گرفته شود. مسأله گرانیهای پی‌درپی در هفته‌های گذشته، یکی از همینهاست. یکی از