بیانات سال 82


این نیست؛ مسأله این است که دستیابی نسل جوانِ کارآمد این کشور به فنآوریهای سطح بالا، آنها را میآزارد و رنج میدهد. آنها میخواهند ملتها وابسته بمانند، ملتها پایین بمانند، ملتها دستشان به سمت آنها دراز باشد، ملتها همیشه ضعیف و ذلیل باشند تا آنها بتوانند هر کاری میخواهند، سر ملتها درآورند. کارِ مقابل آنها این است که ملتها خود را از لحاظ علمی و ایمانی قوی کنند.

آنها نسل جوانی را که با اراده و عزم راسخ و با طهارت و عصمت - چه پسرش، چه دخترش - در خطّ مستقیم معنویّت و دین و دنیای اسلامی تلاش میکند، نمی‌پسندند. آنها یک نسل جوان هرزه‌گرد میخواهند؛ این را میپسندند. در مقابل خواست دشمن، جوانان ما باید مقاومت کنند. مسؤولان ما اوّلاً با اتّکاءِ به این نسل جوان و با اتکاءِ به این ملت، باید دل خود را قرص کنند. عزم ملت مؤمن ما، مظهر عزم و اراده الهی است. مسؤولان از کسی و از چیزی نترسند ومرعوب هیاهوی دشمن نشوند. این سنگر عظیم ملی در اختیار آنهاست؛ از این خوب استفاده کنند. آحاد ملت - بخصوص جوانان - هم قدر خودشان را بدانند و به خودسازی روی آورند. الان در فصل تابستان، بسیاری از جوانان خوب ما اوقات فراغتشان را یا در بسیج سازندگی و یا در بسیج نیروی مقاومت میگذرانند و یا به بالا بردن علم و سواد دیگران کمک میکنند. عدّه‌ای به تن خودشان زحمت میدهند و برای دیگران کار میکنند. عدّه‌ای با برنامه‌های خوب و منظّم، به کتابخوانی و ارتقای سطح فکر خودشان میپردازند. فراغت جوانان مؤمن، این‌گونه میگذرد. من گزارشهای متعدّدی داشته‌ام از جوانانی که در تابستان، تعطیلات دانشگاهی یا

«7»