نظامی است - سر کار آمدهاند، تهدیدها لحن و زبان دیگری گرفته است. ما در مقابل این چالش چه باید بکنیم ؟ ما باید قدرت خود را زیاد کنیم و دفاع قانونی و مشروع خود را انجام دهیم. منطق این را حکم میکند و همه شواهد و قرائن و دلایل سیاسی و دیپلماسی هم همین را تأیید مینماید. البته استحکام داخلی به معنایی نیست که آنها خیال میکنند - یعنی رسیدن به فلان سلاح - و همانطور که آقای رئیسجمهور اشاره کردند، سلاح هستهای کاری از پیش نمیبرد. بعلاوه، ما اصلاً، منطقاً و مبنائاً با سلاحهای کشتار جمعىِ به این شکل موافق نیستیم. در زمان جنگ هم ما سلاحهای میکربی و شیمیایی را ممنوع دانستیم؛ همان وقت هم دولت ما این را اعلام کرد. پس استحکام داخلی به معنای دیگری است که بعد اشارهای خواهم کرد. بنابراین ما باید قدرت خود را زیاد کنیم، والّا هر گونه عقبنشینی در مقابل قدرت متکبّر و زورگو، یکطرفه و تشویق به تعرّض و تجاوزِ بیشتر خواهد بود؛ این را ما در طول چند سال در صحنههای گوناگون تجربه هم کردهایم. هرجا عقبنشینیای مشاهده کردهاند، یک قدم جلو آمدهاند؛ ممنون نشدهاند که بگویند بالاخره اینها یک امتیاز دادند، ما هم یک امتیاز بدهیم. در مقابله و مواجهه قدرت، این حرفها معنا ندارد. قدرتهای مادّی، این مطالب سرشان نمیشود. وقتی دیدند طرف یک قدم عقب رفت یا مرعوب شد، احساس میکنند پس باید فشار را بیشتر کرد. تنها چیزی که میتواند کشور ایران و نظام اسلامی را حفظ کند، استحکام داخلی و عزم جزم بر دفاع مشروع و منطقی است. در بیستوپنج سال گذشته هم همین کار بدون تکیه بر دیگران صورت