گرفته است. بعضی خیال میکنند اگر ما بخواهیم به امریکا « نه » بگوییم، باید به اروپا تکیه کنیم. مگر ما وقتی در دوره جنگ، با امریکا مقابل بودیم، به شوروی - که با امریکا دشمن و مخالف هم بود - تکیه کردیم ؟ دشمنىِ شوروی سابق در دوره جنگ، کمتر از امریکا در صحنه عمل نبود. اگر من و شما به شرایط استحکام داخلی عمل کنیم - ملت که عمل میکند - دشمن نمیتواند ضربه بزند.

البته دشمن موذیگری میکند، راه را دشوار میکند، هزینه‌هایی را بر ما تحمیل میکند؛ منتها رسیدن به مرتبه عالی عزّت و پیشرفت، هزینه‌هایی هم دارد. پیدا کردن عزّت و اعتلا هزینه دارد. ذلّت هم هزینه دارد؛ مگر ذلّت هزینه ندارد ؟ الان شما ببینید افسر امریکایی دست زنِ افسر بعثی را میگیرد و با خودش می‌برد؛ ولی بعثىِ عراقی جرأت نمیکند حرف بزند ! ذلّت از این بالاتر ؟ هم ذلیل شده‌اند و هم هزینه‌اش را میپردازند. ارتشی که در مقابل دشمن مقابله نمیکند، نتیجه‌اش این است. بله؛ رسیدن به عزّت، اعتلا و قدرت، هزینه‌هایی دارد؛ باید هزینه‌ها را پرداخت، باید عمل کرد و پیش رفت.

آنچه من احساس میکنم، این است که وعده الهی به ما تاکنون در تجربه شخصی و کوته‌بینانه ما هم وعده صادق و عملی بوده است؛ « ﴿انّه من یتّق و یصبر فانّ الله لا یضیع اجر المحسنین ( ﴾ ۱۰ )». هرجا ما تقوا پیشه کردیم، صبر کردیم و ایستادگی نشان دادیم، خدای متعال اجر ما را ضایع نکرد؛ اما هرجا وادادگی نشان دادیم، ضربه خوردیم و آن‌جا اختلال به‌وجود آمد؛ الان هم همین‌طور است. خدای متعال به