دشوارترین میدانهای مجاهدت، میدان مجاهدت برای بسط عدالت است. هرکس که با نوعی تخلّف - چه تخلّفهای محسوس و چه تخلّفهای نامحسوس - دستی در بیرون از مرز قانونىِ مجاز برای خود دارد، با این مبارزه مخالفت و معارضه میکند. این‌که ما گفتیم برای عدالت‌طلبی باید مبارزه کرد؛ برای مبارزه با فساد باید همه دست به دست هم بدهند و فساد اقتصادی - بخصوص در بین مسؤولان و کسانیکه دستی در امور بیت‌المال دارند - باید جدّی گرفته شود، به‌خاطر همین است که این کار جزو مشکل‌ترینها و در عین حال اگر به نتیجه برسد، جزو پُربرکت‌ترینهاست. تا وقتی در جامعه عدالت باشد، تبعیض نباشد، نگاه متفاوت به اشخاص و قشرها نباشد و امتیازطلبیهای زیادی و نابحق و نابجا در جامعه وجود نداشته باشد، مردم بر خیلی از ناکامیها صبر میکنند.

مهمترین میدانهای مجاهدت و مبارزه ما باید این چهار میدان باشد. به‌قدر توان و عزم ناچیز خود، تلاش ما متوجّه به این کارهاست. به مسؤولان عزیز کشور هم توصیه میکنیم و به آنها کمک هم میکنیم تا بتوانند در این زمینه‌ها تلاش کنند. اگر وحدت شعارها و وحدت جهتگیریها در میان نخبگان جامعه و مسؤولان امور گوناگون کشور رعایت شود، ما میتوانیم در همه این مجاهدتها به پیروزی برسیم.

توصیه مهمّی که هم قرآن به ما یادآور شده است، هم تاریخ با عبرتهای خود به ما توصیه میکند، هم امام بزرگوار بارها و بارها به ما گفتند، این است که نباید بگذاریم صدای ما و دعوت ما و شعارهای ما در تعارض و تضادّ با یکدیگر قرار گیرد. در مقابل دشمنهای متجاوز و در میدانهای