فراوانتر و ذهنهای آماده‌تری در سرتاسر کشور داریم و خدای متعال با مجاهدت مردم و نیّت صلاح و خیری که در ملت و امّت ما وجود دارد، تاکنون با ما رفتار کرده است و ان‌شاءاللَّه بعد از این هم همان‌طور خواهد بود.

آنچه بنده در وضع کنونی برای خودم احساس تکلیف کرده‌ام و میکنم و به مسؤولان کشور هم توصیه میکنم، این است که ما میدان مجاهدت را رها نکنیم؛ مجاهدت در صحنه‌هایی که طبق تشخیص و فهم درست مسائل، بر ما تکلیف است. این مجاهدت، مهمترین راهِ برون‌رفت از مشکلات است. باید مجاهدت و تلاش کرد؛ همچنان‌که تداوم مجاهدت و مبارزه در دوران اختناق رژیم طاغوت، توانست ما را از مشکلات عظیمی که آن روز بر کشور ما حاکم بود و ما را احاطه کرده بود، خارج کند؛ همچنان‌که مجاهدت دائم در دوران جنگ، توانست تهدید عظیمی را که به کشور ما متوجّه بود، از کشور برطرف کند؛ همچنان‌که در تمام طول بیست‌وپنج ساله پُر ماجرای عمر انقلاب، تداوم مبارزه و ایستادگی در مقابل مشکلات گوناگون، تنها راه علاج و برون‌رفت از مشکلات بوده است. خداوند فرموده است: « ﴿والّذین جاهدوا فینا لنهدینّهم سبلنا ( ﴾ 2 )»، « ﴿و من جاهد فانّما یجاهد لنفسه ( ﴾ 3 )». این مجاهدت، تنها راهی است که ما در پیش داریم و بحمداللَّه ملت، مسؤولان، طبقه جوان و عناصر مؤمنِ بیشماری که در جامعه ما هستند، آماده این مجاهدتند؛ فقط ما باید نگذاریم در عزم خودمان فتوری به‌وجود آید.

این مجاهدت، در میدانهای گوناگونی است که اهمّ آنها یکی مجاهدت در راه حفظ استقلال کشور و عزّت ملی در برابر سیاست توسعه‌طلبی و