معنای این نیست که انسان مطالبی را که طرف مقابل نمیداند، به او بگوید. موعظه یعنی حتّی تکرار مطالبی که انسان میداند؛ چون در خودِ شنیدن اثری است که در دانستن نیست. من و شما هم احتیاج داریم که بشنویم و همدیگر را موعظه کنیم. موعظه اصلی و مهمّ ما همین مسأله تقواست و تقوا برای ما مسؤولان اهم و پایه آن در مورد ما، پایه بالاتری است که نمیتوانیم به سطح تقوای متعارفِ عادّی مردم اکتفا کنیم.

یکی دو مسأله دیگر هست که لازم است مطرح کنم. یکی از آنها، همین مسأله‌ای است که رئیس‌جمهور عزیز و متعهّدمان جناب آقای خاتمی، مطرح و به تفصیل بیان کردند. اوّلاً باید بگویم که این‌گونه حوادث در کشور نباید به هیچ‌وجه وسیله بگو مگو و اختلاف بین مسؤولان، آحاد یا جناحهای کشور شود؛ از این پرهیز کنید. ایشان درست گفتند که نقد و انتقاد و ... ایرادی ندارد، و حتّی برخی از بیتابیهایی که انسان در این قضیه از دانشجویان، آحاد مردم و یا بعضی از مطبوعات دید که دغدغه داشتند، خوب هم هست و نشان‌دهنده این است که روی عزّت و استقلال ملی در جامعه، حسّاسیت زیاد است؛ اما هیچ‌کدام از اینها نباید به دعوا، اختلاف و کشمکش منتهی شود. آنچه اهمیت دارد این است که شما نخبگان و مسؤولان و بخصوص افرادی که تریبون دارند و نقششان بسیار مهمّ است - چه مجلس، چه مطبوعات، چه نمازهای جمعه و چه بقیه جاها - بدانند