بیانات سال 82


پیش نیامده و به فضل الهی امیدواریم بعد از این هم بتوانند با همه جهات، این کار را پیش ببرند.

مسأله عمده این است که طرفهای خارجىِ این قضایا - چه این مسأله و چه مسائل گوناگونی که جمهوری اسلامی با طرفهای خارجی ارتباط و برخورد دارد - بفهمند که جمهوری اسلامی آن‌جایی نیست که بتوانند خواستها و اطماعی را که در گذشته با ایران استعماری داشته‌اند، عمل کنند. جمهوری اسلامی ماهیّت و هویّت دیگری است. این ایران اسلامی آن ایران استعمارىِ انگلیسی تقسیم شده بین قدرتها نیست که بخواهند به آن زور بگویند و درباره هر مسأله در امورش دخالت کنند. امروز جمهوری اسلامی مسلّح به سلاحی است که از سلاح اتمی بالاتر و بُرنده‌تر است و آن، سلاحِ اراده و ایمان مردم و حضور و همراهی آنها با دولت است، که سلاح بزرگ ماست. البته سعی و تبلیغ میکنند و آن‌قدر پُر رو هستند که میخواهند حتّی به خودِ ما بباورانند که ما مسلّح به این سلاح نیستیم و مردم از اسلام و انقلاب برگشته‌اند ! اما ما میدانیم که این مطالب خلاف واقع است.

طرفهای جهانی ما، چه اروپاییها باشند و چه غیراروپاییها - که البته درباره غیر اروپاییها مسائلی چون زیاده‌خواهی و ... را ندیده‌ایم؛ اما اروپاییها ولو از گذشته غالباً اهداف و مطامع استعماری در ذهنشان هست - باید بدانند که جمهوری اسلامی در مبادله‌ها، قراردادها و

«15»