یکی، مسأله هرج ومرج، انتقام‌گیریهای غیرمنطقی و رقابتهای مُضر. خیلی باید مراقب باشند؛ زیرا هرج و مرج به زیان مردم و آینده عراق است و بهانه به دست اشغالگران خواهد داد که حضورشان را در آن‌جا پایدار کنند. بنابراین باید جلوِ رقابتهای بیخود و انتقام‌گیریهای غلط را بگیرند. برای این‌کار بنشینند فکر کنند، طرّاحی کنند و نگذارند؛ این کار شدنی است.

دوم، همکاری و کمک نکردن به حاکمیت بیگانه. مراقب باشند که مبادا این خطا از آنها سر بزند؛ چرا که در تاریخ عراق خواهد ماند. اگر کسی امروز به نیروهای بیگانه کمک کند تا بتوانند حاکمیتشان را در عراق تثبیت کنند، این در تاریخ عراق به عنوان لکّه ننگی برای هر شخصی یا هر گروهی که این کار را بکند، باقی خواهد ماند. مردم عراق طالب استقلال، آزادی و حکومتی که برخاسته از آرمانهای دینی و ملی آنها باشد، هستند؛ این خواست مردم عراق است. این کسانی که در طول سالهای طولانی به نام مردم عراق حرف میزدند، باید به مردم عراق و به این آرمانها وفادار باشند و آن را عملاً نشان دهند. مخفیکاری کردن و زد و بند کردن با قدرتهای خارجی، مردم را از آنهاروگردان میکند. تنها رضای خدا و رضای مردم را در نظر بگیرند و بدانند که پیروزی نظامی بر رژیم صدّام به معنای پیروزی سیاسی و فرهنگی بر ملت عراق نیست. بر رژیم صدّام پیروزی نظامی پیدا کردند، اما این به معنای پیروز شدن آنها بر ملت عراق از لحاظ سیاسی و فرهنگی نیست ونخواهد بود.

خدای متعال را به اولیائش و به خون مظلومان سوگند میدهیم که ملت عراق و ملت فلسطین و همه ملتهای مظلوم را در مواجهه با عوامل ظلم