بیانات سال 82


در کشور ما دنبال می‌کند. البته موضع و حرف زدنشان غرورآمیز است، اما کاملاً واضح است تودهنی‌ای که از مردم عراق و افغانستان خورده‌اند، مؤثر بوده است ! الان روزانه امریکاییها از مردم عراق تودهنی می‌خورند. اینها به این عنوان که می‌خواهند مردم عراق را آزاد کنند، وارد کشور عراق شدند و این وضعیت سیاه و رقتبار را برای مردم عراق به‌وجود آوردند. دیکتاتور وطنی را برکنار کردند، دیکتاتور خارجی را به جای او گذاشتند؛ دیکتاتوری جای خودش را با دیکتاتور دیگری عوض کرد ! الان هم همان‌طور است؛ همان‌گونه که صدام نفسها را قطع کرده بود، اینها هم اگر بتوانند، همان‌طور قطع می‌کنند. هرجا هم توانسته‌اند، این کار را کرده‌اند؛ اما بیش از این برای آنها ممکن نیست به‌وسیله عناصر نظامیِ خود با آن مردم دربیفتند.

آنچه برای مردم ما مهم است، این است: امریکا در موضع یک چهره مهاجم، در باطن فهمیده است نقشه‌های قبلی او در این منطقه فایده‌ای ندارد. نقشه قبلی، تهاجم نظامی بود؛ اما قضیه افغانستان و عراق نشان داد که در این منطقه با تهاجم نظامی نمی‌شود طرفی بست و کاری کرد؛ مشکلات فراوانی به‌وجود می‌آید. بخصوص وقتی طرف مقابل، کشوری باشد مثل ایران بزرگ؛ ملتی باشد مثل ملت شجاع و مؤمن ما؛ منطقه‌ای باشد با این‌همه عمق فرهنگی، با احساسات سرشارِ برخاسته از ایمان در میان مردم و با دولتی که متکی به آراء مردم است؛ این‌جا کار برای آنها به‌مراتب مشکلتر است.

«21»