قبل از دوره ما هم علمای بزرگ فراوانی از این شهر برخاسته‌اند: « شهید ثالث » که مقبره او همین‌جاست؛ مرحوم « ملامحمّد تقی برغانی » و برادر او « ملامحمّدصالح برغانی »؛ فقهای مبارز، نه فقهای گوشه‌گیر، نه آدمهای منزوی؛ مردان دین که به سرنوشت مردم میاندیشیدند؛ برای آنها مبارزه میکردند و جان خود را هم در این راه فدا میکردند.

وقتی به دوره انقلاب نگاه میکنید، میبینید همه کشور شهدای بزرگی تقدیم کردند؛ اما چهره شهدا و برجستگان و ایثارگران قزوینی ممتاز است؛ مثل شهید « رجایی ». در انقلاب، ما مثل شهید رجایی کم داریم. در میان رزمندگان - چه ارتش و چه سپاه - شهید « بابایی » یک انسان بزرگ و یک چهره ماندگار و فراموش‌نشدنی است. در میان آزادگان، معلّم معنوی آنها، مرحوم « ابوترابی » هم از این نمونه‌هاست. من این سه چهره برجسته را از نزدیک میشناختم؛ با خصوصیاتشان آشنا بودم و میدانم اینها چقدر ممتاز بودند؛ اینها شهدای قزوینند. شهر قزوین دو هزار، و استان قزوین نزدیک سه هزار شهید دارد. اینها افتخارات مردم قزوین است. درباره مردم قزوین، از قرنها پیش کسانی گفته‌اند اینها مردمی هستند دیندار، بلندهمّت، با مناعت، سخاوتمند و قانع.