بیانات سال 1382


به یک حادثه خوب تبدیل شود. میشود با عزم و اراده و کار و تصمیم، آثار مصیبت را به‌کلّی از زندگی زدود. ما خیلی از ملتها را سراغ داریم که عظمت و بالندگی و رشد آنها از درون ویرانه‌ها و از دل مصیبتها آغاز شد. بخصوص شما جوانان باید همّت کنید. مصائب و ابتلائات و امتحانات الهی باید ما را قوی کند. البته من از همه مسؤولانی که از روز و ساعت اوّل خود را به این منطقه رساندند، تشکّر میکنم. برادران سپاه، ارتش، بسیج، هلال‌احمر و بخشهای گوناگون دولت کمک کردند؛ هم در نجات، هم در امداد. البته هیچ‌کس نمیتواند حجم این مصیبت سنگین را حتّی درست ارزیابی کند؛ مصیبتِ خیلی سنگینی است.

در این چند روز غالباً قلب من زیر فشار مصیبت و غم مردم بم قرار داشت و الان که وضعیت را دیده‌ام، خیلی بیشتر زیر فشار قرار دارد. همه ما وظیفه داریم. مسؤولان در این‌جا، در استان کرمان، در تهران و در همه مراکز دیگرِ کشور، طبق مدیریّت متمرکزی که تشکیل شده است و ان‌شاءاللَّه تقویت باید شود، امکاناتشان را بسیج کنند و به این مردم کمک نمایند. ما تا چندی مطمئنّاً با نیازهای روزافزون مردم مظلوم این منطقه مواجه هستیم. مردمِ این‌جا نیازهایی دارند؛ این نیازها باید برآورده شود؛ شاید آلام این مردم اندکی التیام پیدا کند. همه دستگاهها موظّفند با سازماندهىِ منظّم و مرتّب همه امکانات خود را به صحنه خدمت‌رسانی و کمک به مردم بیاورند. البته هرچه

«2»