بیانات در دیدار جمعی از کارگران و معلمان

بسم‌اللَّه‌الرّحمن‌الرّحیم‌

اولاً به همه برادران و خواهران عزیز - معلّمان، کارگران و شاغلان در این دو بخش مهم - خوشامد عرض میکنم و قدردانی عمیق خودم را از تلاشهایی که در این دو عرصه تعیین‌کننده صورت میگیرد، ابراز میدارم.

این ایام با یاد برجستگان عالم خلقت - نبىّ مکرّم، سبط معظّم و حضرت علی‌بن‌موسیالرّضا علیهم‌الصّلاةوالسّلام - آمیخته است. در روزهایی که با یاد تعلیم و تربیت و تولید و کار ارتباط دارد، باید نام پیغمبر اکرم را به یاد آورد و بر زبان جاری کرد؛ چرا که آن بزرگوار معلّم بشر و برافرازنده پرچم تعلیم و تربیت و تکریم کار و تلاش بود. آن بزرگوار فریادِ عدالت و تکریم انسان و برداشتن تبعیضها در جامعه و اهتمام به معنویت و فضیلت روحی و معنوی را در جهان بلند کرد. امروز هم طنین همان صداها در فضای تاریخ و دنیای کنونی به گوش میرسد. اینهاست که باید به عنوان مدح پیغمبر و ائمّه، در زبان مدّاحان و گویندگان محترم جاری شود تا ما این بزرگان تاریخ بشر و برگزیدگان عالم خلقت را بشناسیم.

جلسه امروز شما که ترکیبی از قشر معلّم و کارگر است، هر سال برای من یک مجلس مغتنم به حساب می‌آید. ترکیب هم ترکیب متناسبی است؛ ممکن است در نگاه اوّل به چشم نیاید، اما این دو عنصر کاملاً با هم ارتباط دارند. بنای مدنیّت و زندگی انسان بر استفاده از منابع طبیعی