مصیبت‌دیدگان بم بدانند که این‌گونه مصائب سنگین در معیار و دیوان الهی بدون اجر نیست؛ اجر هر مصیبت به تناسب سنگینی آن مصیبت است و مصیبت‌دیدگان باید خدا را پاسخگوی دلِ داغدیده و نیاز روحِ درهم شکسته خود بدانند؛ به خدا توکّل کنند. کلام « ﴿انّالله‌واناالیه‌راجعون »^[1] ﴾ درست است؛ التیام است؛ تسلّای دل مصیبت‌دیدگان است. آن کسی که میداند در مقابل هر مصیبتی - چه مصیبت طبیعی و چه مصیبت تحمیلی - که بر انسان وارد شد، خدای متعال به او پاداش روشنیبخش میدهد که چشم و دل او را روشن میکند، به‌طور قهری تسلّی پیدا میکند؛ این واقعیت است. خدای متعال میفرماید: « ﴿اولئک علیهم صلواة من ربّهم و رحمة »؛^[2] ﴾ صلوات و رحمت الهی بر مصیبت‌دیده، بزرگترین پاداش اوست. این تعارف و سرسلامتی زبانی نیست، بلکه فیض و فضل الهی بر مصیبت‌دیده است؛ لذا در جای دیگری از قرآن میفرماید ﴿: « هو الّذی یصلّی علیکم و ملائکتهُ لیخرجکم من الظّلمات الی النور ﴾ »؛^[3] صلوات الهی انسان را از ظلمت خارج میکند؛ به نور رهنمون میشود؛ تاریکیها را از انسان میگیرد. این بزرگترین دستاورد مصیبت‌دیده است. این عزیزان ما در مقابل این داغ عظیم و مصیبت بزرگ، خدا را به یاد داشته باشند و با