بیانات سال 82


شما اجتماعات مردم و حرکت جوانان را میبینید. در مسافرتهایی که بنده به استانهای شما میکنم، شما از نزدیک این قضیه را شاهدید. شما که این شبهه را ندارید که ممکن است از فلان‌جا جمعیتی را سوار کرده و آورده باشند؛ شما خودتان آن‌جا حاضر و ناظرید و میبینید قضیه چیست؛ میبینید مردم صادقانه به انقلاب ابراز احساسات میکنند. شخص من اصلاً اهمیت ندارد. خدا را شکر میکنم که به نظر خودِ من، این موضوع بسیار کم اهمیت‌تر از نظر کسانی است که ممکن است از بیرون نگاه کنند. مسأله این است که اینها به نظام اعتقاد دارند و نظام را در قالب مجموعه‌ای و یا در قالب من و شما میبینند و به ما احترام میگذارند. مسأله، مسأله اعتقاد به دین است. نکته‌ای که آقای استاندار کرمانشاه گفتند، کاملاً درست است. همه‌جا همین‌طور است؛ یعنی اعتقاد مردم نسبت به آینده، نسبت به وضع کنونی و نسبت به چالشهای کشور این است. مردم معتقد به اسلام و جمهوری اسلامیاند؛ ما چرا این را دست کم بگیریم ؟ این چیز خیلی مهمّی است. سعی کنید در دام کسانی که تبلیغات میکنند و میخواهند این حقیقت را از نظر ما پوشیده بدارند، نیفتید.

واقعاً قدرتی که در اختیار من و شماست، نه متعلّق به اشخاص ماست، نه متعلّق به حزب و گروهی است، نه متعلّق به جناحی است؛ متعلّق به نظام است. توانایی و اختیاراتی هم که در اختیار من و شماست، مساوی است با مسؤولیتها و وظایف ما. ما هیچ اختیاری که منهای

«7»