توانایی علمی دانشجویان به کار گرفته میشود، بنده از آن اطّلاع ندارم. البته توقّع ما این است که بیشتر از اینها از توان علمی دانشجو و استاد استفاده شود.

بعد از گذشت دو سال که در دانشگاه امیرکبیر مسأله تولیدِ علم را مطرح کردید، هنوز این بحث برای ما شفّاف نیست. تصورّم این است که جنبش نرم‌افزاری، یک تکان و حرکت است؛ عدّه‌ای باید امکانات و ارتباطات و فضا و شور را برای این جنبش فراهم کنند و عدّه‌ای نیز به تولیدِ علم بپردازند. آیا این مسأله درست است ؟

بله، درست است. عدّه‌ای باید فضا سازی کنند و این را به عنوان یک مطالبه عمومی دربیاورند؛ دستگاههای تولیدِ علم هم - مانند محیطهای پژوهشگاهی، تحقیقات، کلاسهای دانشگاهی، دانشجویان و اساتید - باید آن را دنبال کنند.

آیا تولیدِ علم را که مسأله‌ای بسیار گسترده و نیازمند تواناییهای ذهنی و فردی و نیز اکتسابىِ بسیار است، میتوان از تکتک دانشجویان انتظار داشت، یا منحصر به افرادی است که چنین تواناییهایی دارند ؟

جواب این سؤال را عرض کردیم. نه؛ ما از تک تک دانشجویان توقّع نداریم تولیدِ علم کنند. اصلاً این مسأله به این صورت، فردی نیست و شاید هم همه توانایی تولیدِ علم را ندارند؛ باید این به عنوان یک مطالبه عمومی درآید و سنّت کار در دانشگاه شود تا فقط به فکر یادگرفتن آنچه دیگران به دست آورده‌اند، نباشیم؛ بلکه افزودن بر ذخیره به دست آمده به وسیله دیگران را هم وجهه همّت خود قرار دهیم.