بیانات سال 82


این‌که ما این فناوری را نبایستی به مردم آسیا یا جاهای دیگر بدهیم، همان طلبیدنِ انحصار فناوری است که وقتی در اقتصاد پیش می‌آید، کارتلهای عظیم اقتصادی به‌وجود می‌آید و آنها به انسانها ظلم میکنند؛ وقتی در سیاست پیش می‌آید، انحصارگریهای جهانی پیش می‌آید و این جنگها را پیش میآورد. ما میخواهیم با این انحصارگرایی مبارزه کنیم و مبارزه و همّت ما هم به این است که خودمان سعی کنیم از این چاه و منبع عظیم و غنیای که در میان کشور و در نیروی انسانی خودمان داریم، بهره‌برداری و استفاده نماییم. این کار را همه ملتها میتوانند بکنند و ملتی که استعداد بیشتری دارد، بیشتر میتواند در این زمینه کار کند. البته مانع و مشکل ایجاد میکنند؛ باید با این مانع و موانعی که به‌طور قهری وجود دارد، مبارزه کرد.

من شنیده‌ام که در برخی از محافل سیاسىِ حسّاس دنیا گفته شده که ما نخواهیم گذاشت یک ژاپن اسلامی در این منطقه به‌وجود آید ! آن ژاپن اسلامی، شما هستید. این حرف بیخود هم گفته نشده است؛ به‌خاطر این‌که کشور ما بر حسب آمار از لحاظ - به قول رایجِ معروف - نرخ سرعت رشد علمی و تحقیقی، در بُرهه‌ای از زمان و در همین چند ساله، بالاترین نرخ رشد را در دنیا داشته است. البته آنچه که در قدر مطلق و موجودی ماست، نشان‌دهنده این است که با پیشرفتهای دنیا هنوز خیلی فاصله داریم؛ اما فاصله بسیار بسیار زیادتر بوده و ما توانسته‌ایم این فاصله را با سرعت بالا کم کنیم. این موضوع در کشور

«6»