بیانات سال 82


در این هیچ تردیدی نیست. گاهی تخلّفاتی هم میشود؛ بخشی هم عمل میشود؛ با این همه ما برای برطرف کردن این مسائل تلاش میکنیم. شما این را بدانید که بنده به صِرف این‌که بگویم نهضت نرم‌افزاری راه بیفتد، اکتفا نکرده‌ام. یک نهضت - نهضت به معنای جنبش و حرکت و حضور مبارزه‌گر - که با گفتن و دستور و فرمان راه نمیافتد، بلکه باید زمینه‌هایش فراهم شود. من میگویم این نهضت نرم‌افزاری راه افتاده است؛ چرا که امروز خودِ آن تبدیل به گفتمان و فکر رایج شده است. این خیلی اهمیت دارد. خیلیها به این‌که ما میتوانیم و باید علم را به‌وجود آوریم و مرزهای آن را بشکنیم و جلو برویم، اصلاً توجّه نداشتند. همین مطلب که بعضی از دوستان گفتید، درست است؛ حافظ بودن کافی نیست؛ بعضیها اکتفا میکردند به این که دانسته‌های دیگران را حفظ کنند؛ اما امروز این میل، عزم و احساس در خیلی از جوانان، اساتید و نخبگان ما به‌وجود آمده که باید علم را تولید کرد. من هم همین را اصرار دارم و دنبال میکنم؛ کننده کارش هم شما - مجموعه کسانی که اهل علمند و بخشی از آنها شما نخبگان هستید که الان این‌جا تشریف دارید - هستید. باید همّت کنید؛ نباید دلسرد شوید؛ همچنان‌که این برادرمان گفتند: « ما هستیم و خواهیم بود »؛ باید هم باشید؛ باید هم بکنید؛ وظیفه تاریخىِ ما و شماست. سرنوشت آینده این کشور به همین تصمیمی که امروز ما خواهیم گرفت و عملی خواهیم کرد، بستگی دارد.

«8»