بیانات سال 1382
﴿والعصر. انّ الانسان لفی خسر. الّا الّذین امنوا و عملوا الصّالحات و تواصوا بالحقّ و تواصوا بالصّبر. ﴾ بسماللَّهالرّحمنالرّحیم الحمدللَّه ربّ العالمین. والصّلاةوالسّلام علی سیّدنا و نبیّنا ابیالقاسم المصطفی محمّد و علی آله الأطیبین الأطهرین. سیّما علی امیرالمؤمنین و الصّدّیقة الطّاهرة سیّدة نساءالعالمین والحسن و الحسین سبطی الرّحمة و امامی الهدی و علیبنالحسین سیّد السّاجدین و محمّدبن علی باقر علم النبیّین و جعفربن محمّد الصّادق و موسیبن جعفرالکاظم و علیبن موسیالرّضا و محمّدبن علیالجواد و علی بن محمّدالهادی و الحسنبن علی الزکىّالعسکری و الحجّةبنالحسن القائم المهدی. الّلهم صلّ علیهم و صلّ علی ارواحهم و اجسادهم واحشرنا معهم واجعلنا من شیعتهم، و صلّ علی ائمّة المسلمین و حماة المستضعفین و هداةالمؤمنین. بار دیگر شما برادران و خواهران عزیز و خودم را به تقوا توصیه میکنم. از هرچه بگذریم، سخنِ تقوا خوشتر و مهمتر و مؤثّرتر است. هرجا حسّ و روح تقوا در ما وجود داشت و وارد میدان شد، موفّق شدیم. هرجا شکست خوردیم، لغزیدیم و عقبنشینی کردیم، وقتی در کار خود تفحّص میکنیم، میبینیم ناشی از بیتقواییهای ماست. اگر تقوا