بیانات در دیدار کارگزاران نظام

بسم‌اللَّه‌الرّحمن‌الرّحیم‌

عید ولادت منجی بشریت و هدیه الهی برای تاریخ انسانیت، نبىّ مکرّم اسلام حضرت محمّدبن‌عبداللَّه صلّیاللَّه‌علیه‌وآله‌وسلّم و همچنین ولادت امام صادق علیه‌الصّلاةوالسّلام را به همه امت بزرگ اسلامی و به ملت عزیز ایران و به شما حضّار محترم، بخصوص میهمانان مکرّمی که از سرتاسر کشورهای اسلامی در این‌جا حضور دارید و همچنین سفرای کشورهای اسلامی که در این‌جا تشریف دارند، تبریک عرض میکنم.

این ولادت برای تاریخ بشریت، طلیعه رحمت الهی بود. در قرآن از وجود پیغمبر به عنوان « ﴿رحمةً للعالمین ( ﴾ ۱ )» تعبیر شده است. این رحمت، محدود نیست؛ شامل تربیت، تزکیه، تعلیم و هدایت انسانها به صراط مستقیم و پیشرفت انسانها در زمینه زندگی مادّی و معنویشان هم هست. مخصوص مردم آن زمان هم نیست؛ متعلّق به طول تاریخ است: « ﴿و اخرین منهم لمّا یلحقوا بهم ( ﴾ ۲ )». راه رسیدن به آن هدف، عمل کردن به معارف و قوانین اسلام است که برای بشر مشخّص شده است.

امّت بزرگ اسلامی در طول قرنهای متمادی، چالشها و انحرافهایی داشته است. ما خود را از اسلام دور کرده و سرگرم چیزهایی کردیم که اسلام ما را از آن برحذر داشته بود. در طول این تاریخ طولانی، سرگرم جنگهای داخلی شدیم؛ به وسیله قدرتهای طاغوتی سرگرم شدیم. نتیجه