بیانات سال 83


بیانات در دیدار زائرین و مجاورین حرم مطهر رضوی

بسم‌اللَّه‌الرّحمن‌الرّحیم‌

الحمدللَّه ربّ العالمین والصّلاة والسّلام علی سیّدنا و نبیّنا ابی‌القاسم‌ المصطفی محمّد و علی اله الأطیبین الأطهرین المنتجبین الهداة المهدیّین المعصومین سیّما بقیّةاللَّه فی الأرضین.

خداوند متعال را شاکر و سپاسگزارم که به این بنده‌ی ضعیف و حقیر فرصت و مهلت داد تا بتوانم یکبار دیگر در جوار مرقد مطهر و منور حضرت علی‌بن‌موسی‌الرضا ( علیه‌الاف‌التّحیةوالثّناء ) با شما برادران و خواهران زائر و مجاور ملاقات کنم و ضمن عرض تبریک حلول سال نو، عرایضی را به شما برادران و خواهران عزیزی که در این‌جا حضور دارید، و به همه‌ی ملت ایران، عرض کنم.

البته فرصت الهی و مهلتی که خداوند متعال در دنیا به ما بندگان عنایت میکند اگرچه یک نعمت بزرگ است، اما به همین نسبت مسؤولیت انسان را سنگین‌تر و بازخواست الهی را بیشتر میکند. هر سالی که از عمر ما میگذرد و هر روزی که در این زندگی و در این دنیا بیشتر میمانیم، به همین نسبت بار مسؤولیت ما در مقابل پروردگار سنگین‌تر میشود. البته این نعمت است، اما مثل همه‌ی نعمتهای دیگر همراه با مسؤولیت است.

با شروع سال نو و این‌گونه مقاطع تاریخی و تقویمی، همه باید به این نکته توجه کنیم که ورود در هر سالی، ورود در هر ماهی، ورود در هر روزی از

«1»