این است که از این درسها بهره بگیریم. ما باید با توجه به موقعیت خودمان، با توجه به نیازهای کشور، با توجه به تهدیدهایی که علیه ما و منافع کشور در هر دورهیی وجود دارد، وظیفهی خودمان را تشخیص بدهیم و با تقویت روحی و جسمی، خودمان را آمادهی ادامهی آن راه پرافتخاری بکنیم که شهیدان عزیز ما به قیمت جان خودشان به روی ما گشودند. شکی نیست که بهترین وضعیت زندگی انسان در مجموعهی عالم، زندگی در صلح و همزیستی و مسالمت است. چقدر خوب است آن دنیایی که در آن قدرتمندان زورگو و زیادهطلب، انسانها، ملتها و مجموعهها را در خدمت منافع خود بهکار نگیرند؛ دنیا را با خون و نفرت و خشم آلوده نکنند؛ اما متأسفانه با دورىِ جوامع بشری از معنویت، ایمان و رشد، و سرکشىِ منیّتها و خودخواهیها، بشر و جهان بشری در برهههای گوناگون از تاریخ و زمان در معرض ناآرامیها، جنگها و فتنهها قرار گرفته است؛ امروز هم متأسفانه همینطور است. شما ببینید در این صد سالِ گذشته در اطراف عالم بر اثر زیادهخواهىِ قدرتهای استکباری چقدر انسان در جنگهای مختلف قربانی شدند؛ در جنگهای جهانی، در جنگهای منطقهیی و در جنگهایی که فقط به این خاطر به راه انداخته شد که صاحبان کارخانههای سازندهی سلاح برای فروش متاع خود احتیاج به جنگ داشتند ! قدرتمندان استکباری و پشت سر آنها دستگاههای غارتگر اقتصادی برای منافع خودشان نمیگذارند دنیا از صلح و ثبات، و زندگی مردم از آرامش برخوردار باشد؛ با نامهای گوناگون، با تابلوهای دروغین و مزورانه به زندگی انسانها ضربه میزنند؛ به آرامش و