بیانات سال 83


همه زیر نفوذ اینها باشند. ظلم اساسىِ اینها این است. اینها بشریت را تحقیر کرده‌اند. البته تحقیر بشریت به شکلهای مختلف بروز میکند؛ حمایت از رژیم صهیونیستی یکطور آن است، اشغال عراق یکطور آن است، بمباران مردم افغانستان یکطور آن است، رفتارشان با مسلمانهای اروپا یکطور آن است، حمایتشان از رژیم استبدادىِ پهلوی و برخی رژیمهای استبدادىِ دیگر یکطور آن است.

به برکت انقلاب و اسلام، جوانهای ما راه حرکت و امید حرکت را پیدا کرده‌اند؛ این امید باید در اینها تقویت شود. درست بر خلاف سیاست استکبارىِ دنیا که در میان ملتها بذر نومیدی میپاشد، باید بذر امید کاشته و آبیاری شود. به‌نظر من این تکلیف عمده‌ی نخبگان است. البته سخن با نخبگان و زبدگانِ یک مجموعه، این‌طوری نمیشود. یکی از دلایلی که بنده با طرح دهکده‌ی جهانی مخالفم، همین است. یک دهکده‌ی کوچک را هم که شما نگاه کنید، به عدد آدمها، مجموعه‌ی عظیمی وجود دارد. هر انسانی یک دنیاست. اگر انسان، زبده و دانشمند و هنرمند و دارای ارزش والایی باشد، طبعاً دنیای او شیرین‌تر و جذابتر و بزرگتر است و جا دارد انسان در کنار او بنشیند و از او بهره‌مند شود؛ لذاست که ما این مقدار را برای ملاقات با نخبگان این استان کافی نمیدانیم؛ لیکن بیش از این برای ما مقدور نبوده و امیدواریم ان‌شاءالله خداوند متعال از برکات نخبگان، همه‌ی جامعه را بهره‌مند کند.

پروردگارا ! ما را در راهی که رضای تو در آن است، موفق به حرکت بفرما و به همه‌ی ما استقامت و پایداری و آگاهی و امید عنایت کن.

«15»