است. جهنمی که قدرتهای مادی و انگیزه های مادی در حول و حوش انسان به وجود آورده اند. انسان می تواند با پناه بردن به حج، بَرد و سلام بهشت را در آن مکان و آن زمان برای خود به وجود بیاورد. چه غافلند کسانی که مراسم حج و ایام حج و مناسک حج را به وسیله ی پرداختن به امور دنیایی کمرنگ می کنند. حج را باید با توجه، با حضور و با آداب به جا آورد. غیر از مناسک حج و اعمالی که تشکیل دهنده ی صورت حج است، ادبی هم وجود دارد که روح حج است. بعضی این صورت را به جا می آورند، اما از روح و حقیقت آن غافل می مانند. ادب حج، خضوع و ذکر و توجه است. ادب حج، احساس حضور در مقابل پروردگار در همه ی آنات است. ادب حج، پناه بردن به ساحه ی امن الهی است که برای مؤمنین و متمسکین به ذیل توسل به ذات مقدس پروردگار، آن را فراهم کرده است. باید این بهشت را شناخت و وارد آن شد؛ حج را این طور باید فهمید. ادب حج، مسالمت و مداراست. خشونت کردن با مؤمنین، دعوا کردن با برادران و فسوق و جدال در حج ممنوع است. ادب حج، فرو رفتن در حقیقت معنای حج و بهره برداری کردن و توشه گرفتن از آن برای همه ی دوران زندگی است. ادب حج، برادری و ایجاد محبت و وحدت است. فرصت ایجاد وحدت بین ملتهای اسلامی و شعوب اسلامی، فقط در حج فراهم می شود. این همه انسان از اقصا نقاط عالم، همه به عشق کعبه، به عشق مرقد پیغمبر، به عشق ذکر الهی، به عشق طواف و سعی، خود را به آن جا رسانده اند؛ این فرصتِ برادری مغتنم است. امروز یکی از اهداف اساسی استکبار و امریکا در دنیای اسلام عبارت است از ایجاد اختلاف؛ بهترین وسیله هم ایجاد اختلاف بین شیعه و سنی است. می بینید دستپروردگان استعمار در دنیا