به نتیجه‌یی برسد. از این حوصله‌ی جوانی که به او روح کنکاش و کنجکاوی و پیگیری و ژرف‌کاوی میدهد، باید حداکثر استفاده را کرد. به این جوانها باید میدان داد.

استعدادها را هم باید در دانشگاه جذب کرد. در بیرون دانشگاه‌ها استعدادهای خیلی خوبی وجود دارد. تا آن‌جایی که ممکن است، باید این استعدادها را جذب دانشگاه‌ها کرد.

چند سال پیش، اول‌بار در دانشگاه امیرکبیر مسأله‌ی جنبش نرم‌افزاری را مطرح کردم. جنبش نرم‌افزاری، یعنی در زمینه‌ی علم، تولید علم و شکستن مرزهای علم، یک جنبش و یک حرکت عظیم به‌وجود بیاید. از این پیشنهاد استقبال شد و من امروز میبینم که در سخنان اساتید و مسؤولان دانشگاه‌ها روی این نکته تکیه میشود. البته تا مدتی بعضیها میگفتند ما نمیدانیم اصلاً معنای این حرف چیست ! عده‌یی هم شبهه میکردند که علم مگر تولیدکردنی است ! البته بحث لغوی میکردند و میگفتند چرا گفته‌اید تولید علم ! شما هرچه میخواهید اسمش را بگذارید؛ مقصود که معلوم است. جنبش نرم‌افزاری، یعنی در معرفت علمی ننشینید دست خود را دراز کنید تا دیگران بکارند و میوه‌چینی کنند و هر مقدار از میوه را که لازم نداشتند، بیاورند در دست شما بگذارند. برو بکار، برو آبیاری کن، برو روی بنایی که دیگران ساخته‌اند، بنا بساز؛ این هدف ما بود. عده‌یی میگفتند ما نمیفهمیم ! الان هم از گوشه و کنار شنیده‌ام که عده‌یی سخنان یأس‌آفرین میزنند: مگر ما میتوانیم ؟ بله، میتوانیم. ما در میدانهای گوناگون و در فضای معرفت