ما اولاً به شما و بقیهی خانمها، مخصوصاً به صبایا و آقازادههای محترمتان خوشآمد عرض میکنیم. ما، هم به وجود مرحوم شهید آیةالله آقای سید محمد باقر صدر بهخاطر شخصیت علمی و جهادی و فکرىِ ایشان افتخار میکنیم - ایشان مایهی افتخار همهی ما بودند - و هم به شما افتخار میکنیم؛ چون شما در بیستوچند سال گذشته زحمات زیادی متحمل شدید و سختیهای فراوانی کشیدید؛ اما صبر کردید. شما از خانوادهی بزرگی هستید و صبر و کرم و بزرگواری، سجیهی خانوادهی شماست. پس از شهادت مرحوم آیتالله صدر، شما در آن شرایط سخت در نجف زندگی کردید؛ بعد هم شوهران این دختر خانمها شهید شدند و هر کدام به نحوی گرفتار شدید؛ اما همهی اینها را تحمل کردید. واقعاً صبر شما برای ما خیلی ارزش دارد. بدانید من دورادور همیشه شما را دعا میکردم و میدانم که چه مشکلات و زحماتی را تحمل کردهاید. خداوند انشاءالله درجات آن شهید عزیز و مرحوم شهید سیدمحمد صدر و همچنین دامادهای شما و پسران شهید صدر ( رضواناللهتعالیعلیهم ) را عالی کند. این خانمهایی که در آن محیط ارعاب و خفقان صبر کردند و در دورهی جوانی، شوهرهایشان به شهادت رسیدند و بچههایشان ماندهاند، پیش خدای متعال خیلی ارزش دارند. صبری که شما کردید، نزد خدای متعال خیلی ارزش دارد. انشاءالله بیانات در دیدار خانوادهی شهید آیتالله سید محمدباقر صدر