حاضر نبودند به ما نفت بدهند. آنها از هر چیزی که ملتهای این منطقه را مستغنی و مستقل کند و آنها را روی پای خودشان نگه دارد، نگرانند. آنها می خواهند این منطقه ی پُرجمعیت و پُرنعمت و دارای منابع زیرزمینی همیشه محتاج آنها باشد؛ لذا با فناوری ما هم مخالفند، با دانشمند شدن جوانان ما هم مخالفند، با داشتن انرژی هسته یی هم مخالفند و اگر بتوانند، با داشتن نفت ما هم مخالفند؛ کما این که یک روز از بی کفایتی و خیانت زمامداران این کشورها استفاده می کردند و نفت را به یغما می بردند. سالهای متمادی نفت ایران در اختیار انگلیسی ها بود؛ حتّی مختصری به دولت وابسته ی بی کفایت آن روز می دادند و نفت را برای خودشان می بردند؛ بعد هم امریکایی ها و دیگران وارد شدند و اختیارها را در دست گرفتند. اینها این را می خواهند. اینها از این که کشوری مثل ایران بتواند نیروگاه هسته یی داشته باشد و خودش هم سوخت این نیروگاه را تولید کند و دستش پیش کشورهای اروپایی و غیره دراز نباشد، ناراحتند؛ مسأله این است.

انرژی هسته یی یک فناوری باارزش و محصول یک دانش پیشرفته است و برای زندگی مردم لازم است. بسیاری از نیروگاه های دنیا در کشورهای پیشرفته، نیروگاه های هسته یی است. تولید برق، یکی از کارهای دانش و فناوری هسته یی است و برای یک کشور امتیاز است؛ اینها می خواهند ملت ایران این امتیاز را نداشته باشد؛ دعوا سر این است؛ منتها بدروغ می گویند ما می ترسیم ایران بمب اتمی درست