تاریخی یک ملت هرگز از آن برکنار نمیماند - کوچکتر از آن است که بتواند در عزم راسخ و تصمیم یک ملت و یک مجموعهی انسانی در طریق آرمانهای بزرگ اثر بگذارد. بنده زرند را به دوازده هزار رزمندهی آن در جبهه شناختهام؛ به جوانان پُرشور آن، به شهدای عالیقدر آن، به خانوادههایی که پشتیبانی جنگ را در طول دوران دفاع مقدس با گرمی و صفا بر عهده گرفته بودند، شناختهام. زرند را به فتوح و گشایش و شکوفایی امر تعلیم - چه در بخش حوزه، چه در بخش دانشگاه - به زحمتکشی مردم آن در بخشهای معدنی، به وفاداری آنها به دین، به رغبت آنها به نمازجمعه و اجتماع پُرشور آنها در روز جمعه شناختهام. در سطح استان، اجتماع مردم در نمازجمعهی زرند - طبق گزارشهایی که به بنده دادهاند - در رتبهی اول قرار دارد. حضور آنان در جبهه - رزمندگان آنها، دانشپژوهان آنها، کارگران و زحمتکشان آنها، علما و روحانیون آنها - از لحاظ کمّ و کیف، در رتبهی اول قرار داشته است. امروز هم در شهر زرند و در یکی دو روستای مناطق زلزلهزده - که رفتیم به آنجا سر زدیم - شور و علاقه و صفای این مردم مؤمن را مشاهده کردیم. آنچه از این فرصت و موقعیت میخواهم استفاده کنم، توصیهیی است به شما و توصیهیی است به مسؤولان. توصیهی به مسؤولان، همان مطلب کلی است که بارها با آنها در میان گذاشته شده است و شما مردم هم