بیانات سال 84


بیانات در دیدار مردم روستای داهوئیه‌

بسم‌اللَّه‌الرّحمن‌الرّحیم‌

الحمدللَّه رب العالمین والصّلاةوالسّلام علی سیّدنا و نبیّنا ابی‌القاسم محمّد.

از این‌که در جمع شما هستم، خدا را سپاسگزارم. مصیبتی که بر این روستا و این شهرک و بر منطقه‌ی زرند وارد شد، یکی از امتحانهای الهی بود؛ هم امتحان الهی برای شما، هم امتحان الهی برای ما و برای مسؤولان.

عزیزان زیادی از داهوئیه و بقیه‌ی مناطق از دست رفتند، که داغشان بر دل کسان و دوستان آنها باقی است؛ اما آنچه مسلّم است، حوادث و ناملایمات و بلایای بزرگ، کوچکتر از آن است که بتواند دلهای مرد و زن مؤمن و استواری مثل شما را متزلزل کند. مؤمن، از هر حادثه‌ی تلخ هم وسیله‌یی میسازد برای تعالی و تکامل. این حادثه بسیار تلخ بود؛ اما اگر بتواند اولاً ما را به خدا نزدیکتر کند، ثانیاً نیرو و نشاط و عزم و اراده را برای از سرگیری زندگی و سازندگی در ما تقویت کند، تبدیل به نعمت میشود.

مرد و زن، جوان و پیر، همتهای خودتان را عالی کنید. مسؤولان هم بجد در پی این هستند که ان‌شاءاللَّه آثار این خسارت و این مصیبت را

«1»