آنچه برای نیروهای مسلح - چه سپاه و چه ارتش و چه نیروهای انتظامی - مهم است، این احساس است که آنها مدافعان امنیت ملی این کشورند. در عرصه‌های گوناگون، این امنیت با وظایف مختلف، میان سازمانهای گوناگون تقسیم شده است. امنیت، بسیار مقوله‌ی مهمی است و بدون امنیت، یک کشور در همه‌ی عرصه‌ها و صحنه‌های فعالیت و تلاش، دچار مشکل است؛ در مقوله‌ی علم، در مقوله‌ی پیشرفتهای اقتصادی، در مقوله‌ی مسایل معیشتی و شهروندی، در مقوله‌ی سازندگی کشور، در همه‌ی مقولاتی که میتواند افتخارات بزرگ ملی را برای یک کشور به ارمغان بیاورد، پیش‌نیاز اصلی و اساسی عبارت است از امنیت. این امنیت را نیروهای مسلح تأمین میکنند.

بخشی از این امنیت، مربوط به امنیت مرزهاست. مرزهای هر کشوری در معرض تهدید و شکسته شدن به‌وسیله‌ی نیروهای متجاوز و متعرض و زیاده‌خواه و قدرتهای جهانگشا قرار دارد. انسانهایی در طول تاریخ همیشه پیدا شده‌اند که بقای خودشان را با فنای ملتهای دیگر همراه و ملازم دانسته‌اند. همین کرمان شما در طول تاریخ، در معرض هجمه‌های فراوان و ترکتازیهای فراوان قرار گرفته است. کشور عزیز ما، ایران، در طول قرن‌های متمادی بارها و بارها مورد تعرض قرار گرفته. برای ما مردم ایران، این مسایل، دیگر مسایل تاریخی نیست.