قدرتهای توسعهطلب جهانی و بینالمللی، همهی دنیا را متعلق به خودشان میخواهند؛ از علم و سواد و ابتکار و خلاقیت ملتها بیزارند؛ برای اینکه سررشتهی کار دست خودشان باقی بماند. وظیفهی اصلی ملتها در هر نقطهیی از دنیا که هنوز از قافلهی علم و تمدن عقب ماندهاند، این است که به دانش، فناوری، ابتکار و خلاقیت فکر کنند؛ کار و تلاش کنند و شب و روزِ خودشان را مصرف کنند تا برای کشور و ملتشان عزت بیافرینند. وظیفهی مسؤولان کشور هم این است که هم این حرکت را تشویق و تسهیل کنند و موانع را از سر راه آن بردارند، و هم ترتیبی بدهند که محصول این تلاش در اختیار همهی ملت قرار بگیرد؛ همهی قشرهای جامعه از آن بهرهمند و منتفع شوند؛ میدان کار و تلاش و فعالیت باز باشد و استعدادهای گوناگون بتوانند وارد میدان شوند. من به همهی جوانان و همهی کسانی که در راه علم حرکت میکنند، مؤکداً توصیه میکنم که رشتهی علم و تحقیق و نوآوری در دانش و زنده کردن روح ابتکار و خلاقیت و آفرینش درونی و حقیقی خود را رها نکنند. فعالیت و ابتکار و نوآوری و خلاقیت، اساس پیشرفت انسان و زندگی انسانی است. دستنشاندههای دستگاههای قدرت در گذشته در کشور ما و امروز در بسیاری از کشورهای وابستهی این منطقه سعی میکنند تقلید را جایگزین فعالیت و ابتکار کنند. شما میبینید کارخانهیی را به کشوری میدهند - البته پول گزافی هم از آن کشور