میکند. ولایت و حکومتی که رشحهای از ولایت معنوی در آن نباشد، اگر جذابیتی هم داشته باشد، جز لعابی از دروغ و فریب و تزویر نیست. لذا نوع حکومت مردان خدا و حاکمان الهی با دیگران متفاوت است. امام این الگو را به ما نشان داد و ما آن را از نزدیک دیدیم. ما وقتی به خود نگاه میکنیم، فاصلهی میان خود و پیغمبران و اولیاء خدا و مردان بزرگ الهی و معنوی را ناپیمودنی و ژرف میبینیم. اما امام بزرگوار در زمان ما، در خلأ پیغمبران الهی و وحی الهی، با حضور خود، با فکر خود و با رفتار خود توانست نمونهی زندهای را به ما نشان دهد تا ببینیم ولایت معنوی چیست. امروز هم راه امام و فکر امام و هدف امام برای ملت ایران و امت اسلامی وسیلهی نجات است. من امروز سه مطلب کوتاه را که برگرفتهی از منطق انقلابی و اسلامی امام است در اینجا مطرح میکنم: اول، دربارهی مکتب سیاسی امام است، که مایهی اصلی نظام جمهوری اسلامی است دوم، دربارهی اوضاع کنونی جهان و چالشهای بینالمللىِ در ارتباط با اسلام و مسلمین است؛ و مطلب آخر، دربارهی مسئلهی جاری کشور یعنی انتخابات است. مطلب اول: جوهر اصلی در مکتب امام بزرگوار ما، رابطهی دین و دنیاست؛ یعنی همان چیزی که از آن به مسئلهی دین و سیاست و دین و زندگی هم تعبیر میکنند. امام در بیان ارتباط دین و دنیا، نظر اسلام و سخن اسلام را به عنوان مبنا و روح و اساس کار خود قرار داده بود.