همانطور که حضرت آقای مشکینی بدرستی بیان کردند، ماها بر حسب موقعیت حساستری که داریم، وظیفهمان در همهی موارد - از جمله در این مورد - سنگینتر است. سعی کنیم آنچه را که در دوران انتخابات از دلتنگیها و کدورتها بهوجود آمده و احیاناً زخمهایی بر دلها و جانها خورده، التیام دهیم. هر وقتی هم یکطور و یک شکل است. من همین الان در داخل کشور سیاستها و جهتگیریهایی را میبینم که درست عکس این دارند برنامهریزی میکنند؛ اینها دوست نیستند و نمیتوانند دوست باشند. برای ایجاد تفرقهی هرچه بیشتر دارند برنامهریزی میکنند. نخبگان کشور؛ چه مسؤولان دولتی، چه مسؤولان روحانی، چه نمایندگان مجلس شورای اسلامی، چه نمایندگان محترم خبرگان، چه دستگاههای گوناگون دیگر، چه صاحبنظران سیاسی و شخصیتهایی که تأثیر دارند، منبر تبلیغی و سیاسی دارند؛ وظیفهی همه است که بیش از پیش برای ایجاد وحدت تلاش کنند. چرا بیش از قبل ؟ چون بالاخره این کدورتها و شکافها به وجود آمده است و باید ترمیم شود و التیام پیدا کند. مورد دوم هم که وظیفهی سنگینی است، حمایت از دستگاههای اجرایی و بخصوص حمایت از دولت است؛ این هم وظیفهی همه است. دولتی با شعارهایی سر کار آمده، این شعارها هم شعارهای جذابی است؛ شعارهای مردمی و انقلابی است. اگر این شعارها تحقق پیدا کند، این کشور سود خواهد برد؛ همهی دلسوزان این نظام سود خواهند برد. اگر